Daar veel mensen hun gevoel in een gedicht hebben geschreven wilde ik deze ook aan iedereen laten lezen. Sommige hebben we ontvangen via e-mail en andere weer via een kaart. Ook deze gedichten hebben ons veel goed gedaan.  Mochten we na vandaag nog gedichten ontvangen dan zullen we deze ook hier toevoegen.

 

Streep hun naam niet door
al zijn zij tot stof vergaan
Streep hun naam niet door
alsof ze nooit hebben bestaan
't liefste wat ik heb bezeten
't toekomstbeeld van mijn bestaan
Vraag me niet om dat te vergeten
en gewoon weer door te gaan
Want ik wil weer verder leven
maar ik weet niet hoe dat moet
'k hoor bij hen die achterblijven
overleven dat vergt veel moed
Streep daarom hun naam niet door
noem hun naam en laat me weten
Dat ook jij niet zult vergeten
zo alleen kan ik verder gaan...

 

Deze kleine voetjes....
Maureen en Anna
 
Jullie zagen ze op de echo
Vol beweging en nog zo klein
spelende al samen.
Je dacht, hoe zou dat later zijn?
 
Dan komt het ongelooflijke,
de verbijstering en het intense verdriet.
Jullie beide dochtertjes
kregen het leven hier niet.
Jullie zijn papa en mama
Van Anna en Maureen.
En de zusjes van Melvin, hun broertje.
Wat had hij het graag anders gezien.
 
Woorden van troost voor jullie.
Wij weten en vinden er geen.
Waarom, waarom moest dit gebeuren,
De vraag blijft er alleen.
 
Zo'n groot verdriet te dragen.
Kun je niet alleen.
Wij denken aan jullie
en onze gedachten gaan ....
Naar de herinnering
die voor altijd zal bestaan.
Deze kleine voetjes,
konden niet lopen gaan.

 

Voor Maureen en Anna
tussen
Vlieg samen, vlieg ver ...
vlieg zo hoog je kunt
maar houdt elkaar in het vizier.
tusseen
Straal samen tussen alle sterren ...
glij samen van de regenboog ...
maak vooral plezier.
tussen
Stuur soms een straaltje naar beneden,
dan voelen wij jullie warmte hier.
tusen
Van ook een Mama

 

De leegte die er is, omdat ze er niet meer groeien
zo vol, vol van verdriet, omdat ze er niet meer groeien
twee piepkleine wondertjes zo teer
tussen
Er zo naar uitgekeken, er zo naar toegeleefd
er zo mee bezig geweest
de wondertjes zijn niet meer
tussen
Een stukje van jezelf moeten verliezen
een stukje van jezelf moeten laten gaan
dit doet verschrikkelijk veel zeer
tussen
Twee kleine wondertjes zijn verloren
verloren maar niet kwijt
ze zijn er in gedachten, hart en herinnering
keer op keer op keer

 

In elke arm een klein wondertje
met de oogjes nog dicht
en al zijn ze er niet
jullie zijn voor altijd samen

 

Als sterren konden stralen
als sterren konden zien
zouden jullie dan vanavond
heel eventjes misschien
naar papa en mama willen zwaaien
en twinkelen als groet
zodat zij hier beneden weten
hoe het zonder jullie verder moet ...

 

Lieve meisjes,
als engelen bestaan
dan zijn jullie nu vast opgenomen
in kinderlijke zaligheid ...
ook al klinkt het uit de tijd
het leeft in onze dromen
dat jullie als engeltjes zijn gekomen
en als engeltjes zijn gegaan...
 
Liefs van een opa en oma.

 

Kijk je 's avonds naar de lucht
Over de donkere bomen
Zie:
Er zijn twee sterretjes bijgekomen
Aan de hemel staan ze te stralen
Bij duizenden anderen
Zoals het hoort
Kijken we naar boven dan worden we getroost
Want Anna en Maureen zijn niet alleen.

 

Als je je man verliest, ben je weduwe
Als je je vrouw verliest, ben je weduwnaar
Als je je ouders verliest, ben je wees
Maar als je je kind verliest
zijn daar geen woorden voor
 



Het is bijna ondraaglijk
wanneer zoveel verwachting
zo plotseling omslaat
in zoveel verdriet

 

2 sterretjes aan de hemel
fonkelend
omdat ze jullie liefde voor hen
hebben gevoeld

 

 

 

 

slaap je slaap maar
droom je eindeloos verhaal
ik stop je onder
lekker warm

 

Mijn hele verdere leven lang
neem ik jullie mee
jullie zijn niet zwaar te dragen
'k laat je de mooiste plekjes zien
zonder het te vragen
'k draag jullie heel diep in mijn hart
en niemand die het ziet
daar is het mooi
en licht en fijn
ik weet dat jullie daar zijn

 

Een leven
te kort voor deze aarde
Maar voor altijd herinnerd
en van onschatbare waarde ...

 

 

Klik op de vlinders om terug te gaan naar de hoofd pagina