Daar veel mensen hun gevoel in een gedicht hebben geschreven wilde ik deze ook aan iedereen laten lezen. Sommige hebben we ontvangen via e-mail en andere weer via een kaart. Ook deze gedichten hebben ons veel goed gedaan. Mochten we na vandaag nog gedichten ontvangen dan zullen we deze ook hier toevoegen.
Streep hun naam niet door |
al zijn zij tot stof vergaan |
Streep hun naam niet door |
alsof ze nooit hebben bestaan |
't liefste wat ik heb bezeten |
't toekomstbeeld van mijn bestaan |
Vraag me niet om dat te vergeten |
en gewoon weer door te gaan |
Want ik wil weer verder leven |
maar ik weet niet hoe dat moet |
'k hoor bij hen die achterblijven |
overleven dat vergt veel moed |
Streep daarom hun naam niet door |
noem hun naam en laat me weten |
Dat ook jij niet zult vergeten |
zo alleen kan ik verder gaan... |
Deze kleine voetjes.... |
Maureen en Anna |
Jullie zagen ze op de echo |
Vol beweging en nog zo klein |
spelende al samen. |
Je dacht, hoe zou dat later zijn? |
Dan komt het ongelooflijke, |
de verbijstering en het intense verdriet. |
Jullie beide dochtertjes |
kregen het leven hier niet. |
Jullie zijn papa en mama |
Van Anna en Maureen. |
En de zusjes van Melvin, hun broertje. |
Wat had hij het graag anders gezien. |
Woorden van troost voor jullie. |
Wij weten en vinden er geen. |
Waarom, waarom moest dit gebeuren, |
De vraag blijft er alleen. |
Zo'n groot verdriet te dragen. |
Kun je niet alleen. |
Wij denken aan jullie |
en onze gedachten gaan .... |
Naar de herinnering |
die voor altijd zal bestaan. |
Deze kleine voetjes, |
konden niet lopen gaan. |
Voor Maureen en Anna |
tussen |
Vlieg samen, vlieg ver ... |
vlieg zo hoog je kunt |
maar houdt elkaar in het vizier. |
tusseen |
Straal samen tussen alle sterren ... |
glij samen van de regenboog ... |
maak vooral plezier. |
tussen |
Stuur soms een straaltje naar beneden, |
dan voelen wij jullie warmte hier. |
tusen |
Van ook een Mama |
De leegte die er is, omdat ze er niet meer groeien |
zo vol, vol van verdriet, omdat ze er niet meer groeien |
twee piepkleine wondertjes zo teer |
tussen |
Er zo naar uitgekeken, er zo naar toegeleefd |
er zo mee bezig geweest |
de wondertjes zijn niet meer |
tussen |
Een stukje van jezelf moeten verliezen |
een stukje van jezelf moeten laten gaan |
dit doet verschrikkelijk veel zeer |
tussen |
Twee kleine wondertjes zijn verloren |
verloren maar niet kwijt |
ze zijn er in gedachten, hart en herinnering |
keer op keer op keer |
In elke arm een klein wondertje |
met de oogjes nog dicht |
en al zijn ze er niet |
jullie zijn voor altijd samen |
Als sterren konden stralen |
als sterren konden zien |
zouden jullie dan vanavond |
heel eventjes misschien |
naar papa en mama willen zwaaien |
en twinkelen als groet |
zodat zij hier beneden weten |
hoe het zonder jullie verder moet ... |
Lieve meisjes, |
als engelen bestaan |
dan zijn jullie nu vast opgenomen |
in kinderlijke zaligheid ... |
ook al klinkt het uit de tijd |
het leeft in onze dromen |
dat jullie als engeltjes zijn gekomen |
en als engeltjes zijn gegaan... |
Liefs van een opa en oma. |
Kijk je 's avonds naar de lucht |
Over de donkere bomen |
Zie: |
Er zijn twee sterretjes bijgekomen |
Aan de hemel staan ze te stralen |
Bij duizenden anderen |
Zoals het hoort |
Kijken we naar boven dan worden we getroost |
Want Anna en Maureen zijn niet alleen. |
Als je je man
verliest, ben je weduwe
Als je je vrouw verliest, ben je weduwnaar
Als je je ouders verliest, ben je wees
Maar als je je kind verliest
zijn daar geen woorden voor
Het is bijna ondraaglijk
wanneer zoveel verwachting
zo plotseling omslaat
in zoveel verdriet
2 sterretjes aan de hemel |
fonkelend |
omdat ze jullie liefde voor hen |
hebben gevoeld |
slaap je slaap maar |
droom je eindeloos verhaal |
ik stop je onder |
lekker warm |
Mijn hele verdere leven lang |
neem ik jullie mee |
jullie zijn niet zwaar te dragen |
'k laat je de mooiste plekjes zien |
zonder het te vragen |
'k draag jullie heel diep in mijn hart |
en niemand die het ziet |
daar is het mooi |
en licht en fijn |
ik weet dat jullie daar zijn |
Een leven |
te kort voor deze aarde |
Maar voor altijd herinnerd |
en van onschatbare waarde ... |
Klik op de vlinders om terug te gaan naar de hoofd pagina